الماضى الجميل

زكريات مش حقدر انساها..

طب حنساها بس ازاى..

اتربيت وكبرت معاها ..

زكرياتى وعايشه معاى ..

انسى الزرعه وانسى الساقيه ..

انسى اللقمه وانسى البصله ..

انسى قله ميه وكنكه شاى ..

طب ازاى..

انسى ا للمه اللى تحت الشجره ..

ولعب السيجه ولعب الطاب ..

مش ممكن حنسى ..

لو قلت نسيت اكون كداب ..

طب حنسى افراحنا فى عز العتمه ..

ولا انسى كلوب عم دياب ..

انسى قلق وخوف أمى علينا ..

لو المغرب خشا ..

حتى لو كنا بنلعب ..

او حتى كنا بنتمشى ..

يا سلااااام عليها هى مبسوطة ..

واحنا قاعدين نتعشا ..

كانت آخر واحده بتاكل ..

بعدما كله يتعشا تمام ..

ولما بننام بتمر علينا ..

وكانت آخر واحده تنام ..

واول واحده كانت تصحى ..

تصحى كانت على صوت السبحه ..

بتاعت ابويا بعد مايصلى ركعه قيام ..

قبل مايروح يصلي الفجر ويرجع ..

وبعد احنا مانصحى والشمس بتطلع ..

تكون جهزت حفله شاى ..

بالقرقوش ..

ولا رز بلبن او فول مدشوش ..

كل ده فاكره مانسيتهوش ..

انسى ازاى ..

لو نسيتو ابقى المرحوم ..

ابقى مت واخدتوا عزاى ..

متواصلين ان شاء الله

اخوكم عطاالله مكى

[img][/img]